Patrząc na obecne trendy, nie da się czasem uniknąć wrażenia, ze projektant danego budynku nie poradził sobie z zadaniem. Być może wynika to z niewiedzy, braku umiejętności czy po prostu chęci wyróżnienia się. Najważniejsze jest zsynchronizowanie wpływających na prawidłowy i atrakcyjny wizerunek osiedla elementów projektowych.
Jakie błędy projektowe można zauważyć najczęściej na polskich osiedlach?
Proces projektowania skupisk mieszkalnych wymaga udziału wielu specjalistów. Jedną z najważniejszych decyzji jest lokalizacja osiedla. Zanim projektant weźmie się do tworzenia obiektów kubaturowych, musi zapoznać się z planem ogólnym miasta. Tam znajdzie informacje dotyczące układu przewidywanych lub istniejących instalacji, komunikacji miejskiej, zaopatrzenie w gaz, wodę, energię elektryczną oraz odprowadzanie ścieków.
Jednym z ważniejszych aspektów powinien być dla projektanta nowo powstający pejzaż miejski. Pamiętajmy, że walory użytkowe i estetyczne danego osiedla zależą przede wszystkim od naturalnych warunków terenu, na którym zostanie ono wzniesione. Teren wznoszonego osiedla nie powinien być położony niżej niż otoczenie, gdyż wówczas tworzą się zastoiny zimnego powietrza, a otaczająca go komunikacja miejska o dużym ruchu bądź bezpośrednie sąsiedztwo przemysłu może nawiewać na osiedle spaliny i chemikalia. Projektant osiedla musi również pamiętać o rzeźbie terenu. Najkorzystniejsze warunki kształtowania zabudowy daje zróżnicowanie i nachylenie w kierunku południowym.
Kolejnym błędem popełnianym przez projektantów jest brak zapewnienia klientom komfortowej dla nich infrastruktury. Przyszli lokatorzy projektowanego osiedla chcą być blisko zaplecza handlowo-usługowego, czyli sklepów spożywczych, banków, itp. Zatem już na etapie planowania, projektowania deweloper i jego podwykonawcy powinni uwzględnić profil potencjalnych mieszkańców. Warto również zadbać o łatwy dostęp do placówek oświatowych (przedszkoli, szkół) oraz zaprojektować tereny zieleni osiedlowej, która spełnia funkcję estetyczną, wypoczynkową, izolacyjną i gospodarczą. Należy jednak pamiętać o tym, że zieleń osiedlowa powinna być odporna, bardzo wytrzymała, łatwa w utrzymaniu i składająca się z długowiecznej roślinności.
Kolejnymi kardynalnymi błędami projektantów osiedli są:
- tworzenie tzw. martwych stref, czyli miejsc niewidocznych z okien mieszkań, potencjalnie niebezpiecznych dla mieszkańców (możliwość napaści),
- brak dróg pożarowych, chodników, zbyt mała ilość miejsc postojowych,
- lokalizowanie parkingów podziemnych tak, że uniemożliwiają one posadzenie drzew, większej roślinności.
Wszelkie działania projektantów osiedli mieszkalnych powinny zmierzać do prawidłowego funkcjonowania tworzonych przez nich budynków, a przede wszystkim – do zapewnienia wygody przyszłym mieszkańcom. Warto zastanowić się także czy budowa tzw. zamkniętych osiedli będzie dobrym posunięciem, spełniającym potrzeby klientów dewelopera.