Cmglee, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
Wskaźnik intensywności zabudowy oznacza stosunek powierzchni całkowitej zajmowanej przez budynek do powierzchni gruntów na określonym terenie. Jest on uwzględniony m.in. w miejscowym planie zagospodarowania terenu, który precyzuje minimalną oraz maksymalną intensywność zabudowy na danym obszarze. Jakie aspekty wskaźnika intensywności zabudowy są jeszcze istotne?
Definicja w praktyce
Każdy inwestor planujący budowę domu na określonej działce powinien wiedzieć, czym jest wskaźnik intensywności zabudowy i na co ma przełożenie.
Przede wszystkim istotne jest to, że powyższy wskaźnik określa stosunek sumy powierzchni wszystkich kondygnacji naziemnych budynków, liczonych po obrysie, zlokalizowanych na danej działce do jej powierzchni. Warto pamiętać, że wartość ta nie uwzględnia podziemnych kondygnacji.
W rzeczywistości znajomość miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pomoże określić, jaki metraż domu może stanąć na konkretnej działce.
Definicje związane z intensywnością zabudowy
Warto znać także pokrewne, przydatne w tym przypadku definicje. Przykładowo, nieprzekraczalna linia zabudowy wyznacza linię ograniczającą teren, poza którym nie można już wybudować żadnego budynku. Z kolei obowiązująca linia zabudowy określa linię, na której musi znaleźć się frontowa ściana nowobudowanego budynku.
Często w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w warunkach zabudowy wyszczególnia się również inne wytyczne, np. jaki kolor i kształt muszą mieć dachy budynków na danym obszarze. By zbudować dom (lub inny budynek), który będzie zgodny z obowiązującymi przepisami, należy szczegółowo przestudiować wszystkie dostępne wytyczne.
Maksymalna powierzchnia zabudowy
Każda działka ma określoną maksymalną powierzchnię zabudowy. I nie zawsze jest ona wprost proporcjonalna do jej powierzchni – mimo że wydawać by się mogło, że na małej działce można zbudować jedynie mały dom, a na dużej działce z pewnością może pojawić się budynek sporej wielkości, to nie zawsze w praktyce wygląda to tak prosto i klarownie. Bowiem istnieją również inne wytyczne i pojawiające się w nich ograniczenia. Czasem zdarza się, że zostało już określone, jaka część powierzchni działki musi być biologicznie czynna, czyli pokryta wodami powierzchniowymi lub roślinnością.
Co więcej, w momencie określania maksymalnej powierzchni zabudowy uwzględnia się również budynki małych rozmiarów, niewymagające wydania pozwolenia na budowę, warto mieć więc ten fakt na uwadze.
Dodatkowo warto wiedzieć, jaką część działki można zabudować, by była zagospodarowana zgodnie z obowiązującym prawem i normami w kraju.
Balkony – wlicza się czy nie wlicza?
Czy są jakieś wyjątki od powyższych wytycznych, które obowiązują przy kalkulowaniu metrażu budynku? Jest kilka rodzajów konstrukcji, których nie wlicza się do powierzchni zabudowy, w tym m.in.:
- balkony,
- loggie,
- szklarnie i szopy będące samodzielnymi, wolnostojącymi obiektami,
- schody zewnętrzne,
- studzienki,
- podziemne elementy budynku (np. podziemny garaż, piwnica).